அஞ்சலி படம் போட்டது தப்பாய்யா?(

“அஞ்சலி...அஞ்சலி.....அஞ்சலி.....
சின்ன கண்மணி..கண்மணி!
அஞ்சலி...அஞ்சலி.....அஞ்சலி.....
கண்கள் மின்மினி...மின்மினி...
அம்மம்மா..பிள்ளைக்கனி..!
அங்கம்தான் தங்கக்கனி....”



இந்த குழந்தை பாட்டு பாடியது தவறா மக்கா...?

குக்கர் மூடி பறந்து வந்தது.... ஜஸ்ட் மிஸ்...அஞ்சரைக்குள்ள வண்டி விமர்சனம் எழுதுகின்றப்ப என்னா அடி....! செய்யறதே வெட்டி வேலை(நல்ல வேளை வெட்டிபிளாக்கர் குரூப் தெரியாது) இதுல ஜொள்ளு வேற....! இப்படி என்னை மாதிரி..! உங்க மாதிரி...!அடி வாங்கியும் எழுகின்ற எத்தனையோ பிளாக்கர்களே வாங்க கூடி அழுவோம்! (மூக்கைச் சிந்தி அழக்கூடாது ஆமா!)

ஆனா ஒரு அக்கா இருக்காங்க அவிங்க தெய்வம்....ஒரு பிளாக்கரின் மனைவிதான் ஸ்கைப்புல பேசும் போது மனைவி தோசை சுட்டு...சுட்டு....காரசட்னி, தேங்காய் சட்னி, அது போக குழம்பு, (முடிந்த அளவு கறிக்குழம்பு வேனும்) நல்லா பதமா இதமா தோசை சுட்டு மூனு ஐட்டத்திலும் குழைச்சு ஆ...சொல்லுங்க அப்படின்னு ஊட்டி விடுவாங்க... அண்டா மாதிரி வாயத் திறப்பாரு...!போண்டா மாதிரி உருட்டி திணிப்பாங்க..., பேசிக்கிட்டே சாப்பிடுவாரு எதிர்ல உள்ள ஆளு சில சமயம் ஜெர்க் ஆவாங்க...“அவ்ன் போல்ட் போல்ட்டுட்டான் பாழ்த்தியாவ்..” இப்படித்தான் பேசுவாரு இந்த பாஷை புரியாதவங்க கட் பண்ணினா போன்ல கூப்பிடுவாரு...இப்படித்தான் ஒரு பதிவர் போனை ஆப் பண்ணிட்டு தூங்கிட்டராம், அதே ஊரை சேர்ந்த பதிவரை கூப்பிட்டு அவசரம் அவரிடம் உடனே பேசனும் அவர் வீட்டுல போய் எழுப்பி போனை ஆன் பண்ணச் சொல்லு அப்படின்னு சொல்லியிருக்காரு.....!அவர் அசிங்க..அசிங்கமா திட்டவும் அடங்கிட்டாரு!

சாப்பிட்டு முடிச்சதும் சிகரட்ட வாயில வைப்பாரு பத்த வைக்கனும்...ஒரு நாள் ஸ்கைப்பு போன் என்று மாறி..மாறி பேசியதில் எத்தனை தோசையின்னு தெரியலை நாற்பத்தி ஆறு தோசை சாப்பிட்டாரு! பாவம் அவிங்க சாப்பிட மறுபடியும் கடையில போய் மாவு வாங்கிட்டு வந்து தோசை சுட்டு சாப்பிட்டாங்க....நமக்கு சிஸ்டத்தை ஆப் செய்தாத்தான் தோசைக்கல்ல அடுப்புல வைப்பாங்க...மீறியும் நாம பதிவை நோண்டிக்கிட்டு இருந்தா அன்னைக்கு சாப்பாடு கட்டு (சில சமயம் கையில மாவு கட்டு) கவித... கவித....

நாக்குல சனி! அதுனால
மாட்டினேன் மணி!

இப்படி அடிபட்டு, மிதிபட்டு இந்த பதிவு போடனுமா? என்கிற கேள்வி மனசுக்குள்ள முமைத்கான் மாதிரி நாக்குல கம்மல் குத்திட்டு ஆடினாலும், குஸ்பு மாதிரி நீ.....யெங்கே என் அன்பே....அப்படின்னு கன்றாவி புடிச்சது பாடுது, அப்புறம் சலிப்பா ஓப்பன் செய்து பதிவை போட்டா, கமெண்ட்டு வருகிறத பார்த்தா ஒரு சந்தோஷம்...முழு மொக்கை படத்துல ஒரு குத்துபாட்டுக்கு வித்யாபாலனை பார்த்த மாதிரி. இப்படியெல்லாம் போஸ்ட் போடுகிறோமே நம்மளை நெனைச்சா அழுகை...அழுகையா வருதுண்ணா...ஆனா என் சோகம் உன்னை தாக்கிருமோன்னு விடுறண்ணா!

முழு சுதந்திரம் கொடுத்திருக்கின்ற அந்த பதிவர் தினம் நாலு போஸ்ட் போடலாம் ஆனா அந்த வேலை செய்வது கிடையாது எப்ப பாரு பதிவுலக அரசியல், அவனை பார்த்தியா இவனை குத்திட்டான்...! இவனை பார்த்தியா அவனை குத்திட்டான்...!

சின்ன வயசுல நான் ரோட்டுல வரும் போது எங்கியாவது சண்டை நடந்தா நின்று வேடிக்கை பார்த்திட்டுதான் போவேன், அவிங்க சட்டைய கிழிச்சுக்கிட்டு மண்ணுல புரளுவாங்க...நமக்கு ஜாலியா இருக்கும். அப்புறம் எவ்வளவு மோசமான படமா இருந்தாலும் மூனு சண்டையாவது இருந்தா அது நல்ல படம். இப்ப நெனைச்சா பாவமா இருக்கு ரோட்டுல சண்டை போட்டு சட்டை கிழிச்சுக்கறது எவ்வளவு கேவலம்...! ஆனா இப்ப நாம எல்லாம் மாறிட்டோம் இப்ப அங்காடிதெருவ ரசிச்சு பார்க்கின்றோம்...வழக்கு எண் 18/9 படத்தை விரும்பி பார்க்கின்றோம்! அவரு மட்டும் மாறலை...! முத மாதிரி இப்ப பதிவுலகில சண்டையில்ல....நானும் சண்டைய விரும்பல...ஆனால் அவருக்கு போரடிக்குதாம்.......(என்ன கொலை வெறி).

பாட்டு பாடிட்டு இந்த படத்தைத்தான் பார்த்திட்டு இருந்தேன்...!
அது குத்தம்மா....?